Γράφει: OnAir24
20 Ιουνίου 2013
Τα τελευταία χρόνια ανάμεσα σε ονόματα Ελλήνων dj βλέπεις και το όνομα Monkylo. Ο Monkylo (Γιώργος Τζημόκας) είναι ένα νέο παιδί που
Συνέντευξη στη Μελίντα Κορελίδου
Το καλοκαίρι θα παίζεις στο Terraza club, μίλησε μας για αυτή την συνεργασία.
Το Terraza είναι ένας καινούργιος καλοκαιρινός χώρος,στην καρδιά της Αθήνας, στον οποίον αυτή τη στιγμή εμφανίζονται καταξιωμένοι Έλληνες dj και ο καθένας με το δικό του μουσικό τρόπο βοηθάει στο να δημιουργηθεί μια όμορφη ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της βραδιάς. Είναι ο κατάλληλος χώρος για όμορφα πάρτυ με οικογενειακό κλίμα. Εγώ ξεκινάω την Πέμπτη 20/6 και θα είναι ο καλοκαιρινός μου προορισμός για την Αθήνα. Δεν ξέρω ακριβώς πόσες εμφανίσεις θα κάνω, αλλά σίγουρα θα είναι Πέμπτες. Πιστεύω πολύ στο χώρο, νομίζω εκεί θα λειτουργήσω ελεύθερα,θα παρουσιάσω αυτό που έχω στο μυαλό μου. Μαζί μου θα είναι ο Dj Dinkee, ( Δημήτρης Ζαγκογιάννης ), ένα νέο παιδί που πιστεύω πολύ στη δουλειά του και θεωρώ πως έχει να δώσει πράγματα στη house μουσική.
Θα παίζεις και σε άλλα μαγαζιά παράλληλα; Σίγουρα. Σκοπός μου ειναι να παίξω και εκτός Αθηνών, να δώσω ενα μήνυμα και σε άλλο κόσμο να δει οτι κάτι γίνεται εδώ, να ακούσει άλλα πράγματα, να ζήσει άλλες εμπειρίες. Θα είμαι σε παραλιακά μαγαζιά εκτός της πόλης, σε νησιά, όπως στη Σύρο που θα παίξω στο Πειραματικό, στη Χαλκιδική και σε άλλες περιοχές, απλά ακόμα δεν έχουν βγει οι ημερομηνίες.
Με ποιά μαγαζιά έχεις συνεργαστεί;
Η πρώτη μου συνεργασία ήρθε το 2010 με το Dybbuk, όπου ξεκίνησα δειλά δειλά τα πάρτυ. Το 2011 προέκυψε μια ευχάριστη συνεργασία με το Animal, ένα καινούργιο μαγαζί στην πόλη και εκεί είναι που ήρθε η ιδέα για το Anormale project. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς βρέθηκα στη Μύκονο και συγκεκριμένα στο Jasmine bar και στο Paradise beach bar. Ήταν ένα όμορφο καλοκαίρι που μου έδωσε πράγματα και με βοήθησε να εξελιχθώ μουσικά. Το Σεπτέμβριο του 2011 ξεκίνησα τη συνεργασία μου με το Strase bar στο Γκάζι, όπου παράλληλα με τη μουσική που έπαιζα υπήρχε και θεατρική παράσταση στη σκηνή, ήταν μοναδική εμπειρία. Το Μάρτιο του 2012 ξεκίνησε η συνεργασία μου με το Sixx, το οποίο συνέχισε και το χειμώνα του 2013 να στεγάζει το Anormale Project.
Η καλύτερη συνεργασία σου μέχρι τώρα;
Δεν έχει έρθει ακόμα. Το ξέρω, το νιώθω. Είχα πολύ όμορφες συνεργασίες με απίστευτους ανθρώπους. Σίγουρα στα γενέθλια του Anormale το Φεβρουάριο στο Sixx έγιναν τέλεια πράγματα. Αλλά ακόμα δεν έχει έρθει η καλύτερη στιγμή και αυτό διότι δεν έχει παρουσιαστεί έτσι όπως το έχω στο μυαλό μου το συγκεκριμένο project.
Τι είναι το Anormale Project;
Είναι τρόπος ζωής, στα πάντα. Το Anormale σου λέει το εξής: έχεις 7 μέρες την εβδομάδα και αξίζεις 6 ώρες μέσα σε αυτήν, όσο κρατάει το πάρτυ δηλαδή, να είσαι anormale. Μέσω της μουσικής, του περιβάλλοντος, των συναισθημάτων, να λειτουργήσεις ελεύθερα, να κάνεις ένα είδος clubbing που έχει χαθεί στις μέρες μας. Όλοι νομίζουν οτι τα πάντα λειτουργούν με νορμάλ στερεότυπα, αλλά δεν πάει έτσι. Η ιδέα ξεκίνησε πριν από 3 χρόνια και ο άμεσος συνεργάτης μου στο project είναι ο Κίμωνας Πάττας, ο οποίος έχει συμβάλει πολύ στην ανάπτυξή του. Επίσης είχα και τη βοήθεια κάποιων φίλων που το πίστεψαν. Στην πορεία απέκτησε ταυτότητα και έγινε αποδεκτό από το κοινό. Περιλαμβάνει και άλλους Έλληνες dj, καθώς η όλη φιλοσοφία είναι να αναδείξει νέους που αξίζουν να παίζουν μουσική.
Είναι πολύ σημαντικό αυτό που κάνεις, βοηθάς και άλλους μέσω του project.
Δεν είναι με την έννοια του βοηθάω κάποιον. Ο ένας άλλωστε βοηθάει τον άλλον. Θεωρώ πως πρέπει να υπάρχουν dj με δική τους προσωπικότητα, μουσική ταυτότητα, να έχουν να πουν κάτι στον κόσμο που τους ακούει με τη δουλειά τους. Γιατί το Anormale είναι η αλληλεπίδραση των ανθρώπων κατά τη διάρκεια του πάρτυ, έχουν συναισθηματική φόρτιση και μπορεί να θέλουν να αγκαλιάσουν τον άλλον, να θέλουν να του πουν σ’αγαπώ, να είναι απλά ο εαυτός τους με λίγα λόγια. Να ξεφύγουν από την καθημερινότητα, την τυποποιημένη διασκέδαση. Αυτό είναι το Anormale, το να κάνεις ο,τι θες , να βγάλεις ο,τι θες, αλλά τώρα !
Πώς θα περιέγραφες τη μουσική σου σε κάποιον που δεν την έχει ακούσει ποτέ;
Είναι μια μορφή house μουσικής με tech στοιχεία που δίνουν πιο χορευτική διάθεση στον κόσμο, σε συνδιασμό με διάφορους οργανικούς και tribal ήχους, με minimal επιρροές, παραδοσιακά όργανα από κάθε γεωγραφικό διαμέρισμα της γης. Ακόμη και από έναν απλό άνθρωπο που παίζει μια μελωδία στο δρόμο θα επιρρεαστώ και θα το περάσω στη δουλειά μου τη σωστή στιγμή. Η μουσική μου, κατά μεγάλο ποσοστό, έχει να κάνει με την ελληνική μουσική παράδοση, σύμφωνα βέβαια με τη δική μου αντίληψη. Πιστεύω πως η Ελλάδα μπορεί να σε επιρρεάσει στη δουλειά σου, από τα μέρη της, την παράδοσή της, μέχρι τα πράγματα που μπορείς να ζήσεις και να αισθανθείς. Φυσικά υπάρχουν και σε άλλες χώρες όλα αυτά, όπως στη Λατινική Αμερική με τα παραδοσιακά της μουσικά όργανα, την Ασία, τα φλάουτα των Ινδιάνων κτλ. Το θέμα είναι να μπορείς να δώσεις μια διαφορετική νότα που θα αλλάξει το set της house μουσικής σου, τόσο σε συναισθήματα όσο και σε διάρκεια.
Έχεις πτυχίο στα Οικονομικά. Η μουσική πώς μπήκε στη ζωή σου;
Πάντα ήθελα να ασχοληθώ με τη μουσική, απλά περίμενα την ευκαιρία που θα με έκανε να την ξεκινήσω. Σπούδασα κάτι άσχετο με αυτό που ήθελα για τους λόγους που το κάνουμε όλοι. Έχω δουλέψει και σε αυτό το επάγγελμα, έχω δουλέψει και ως δημοσιογράφος, αλλά τίποτα από όλα αυτά δεν με γέμιζε. Ως φοιτητής θυμάμαι διοργάνωνα πάρτυ και ψαχνόμουνα μουσικά. Μόλις ξυπνούσα το πρωί άκουγα μουσική, έψαχνα ήχους, καλλιτέχνες. Έκανα κάποια ταξίδια στο εξωτερικό που με επιρρέασαν, είδα άλλα πράγματα και συνειδητοποίησα οτι όλα έχουν να κάνουν με τη μουσική. Και τότε ήταν που είχαν πάρει όλα το σχήμα τους και ήξερα τι ήταν αυτό που ήθελα να παρουσιάσω και γιατί.
Κατέβηκες στην Αθήνα χωρίς να γνωρίζεις κανέναν. Πόσο δύσκολο ήταν αυτό;
Είπα να πάω στην Αθήνα να δοκιμάσω πράγματα. Σίγουρα δεν ήταν εύκολα τα πράγματα, ειδικά στην αρχή. Όμως ξέρεις κάτι,η ζωή είναι ένα παιχνίδι και πρέπει να δημιουργείς, είναι στη φύση του ανθρώπου. Και εγώ δημιουργώ με τη μουσική, αυτό είναι που με εξιτάρει και με ωθεί στο να κάνω τον κόσμο να περνάει καλά.
Πόσο εύκολα σε δέχτηκε το αθηναικό κοινό;
Κανείς δεν ήξερε για τον Monkylo και το Anormale project. Στην πορεία, δουλεύοντας, προμοτάροντας και παρουσιάζοντας το υλικό είδα οτι η αντιμετώπιση ήταν πολύ θετική. Υπήρχε κοινό που αγαπούσε τη μουσική πραγματικά, και δε μιλάω μόνο για την ηλεκτρονική. Αυτό που με γοητεύει σε κάποια άτομα που θεωρούνται clubbers είναι οτι έχουν μουσική παιδεία και προσωπικότητα.
Ο Έλληνας έχει μουσική παιδεία;
Ναι, εννοείτε. Κοίτα, η μουσική παιδεία είναι στο χέρι μας να την καλλιεργήσουμε. Για κάποιους λόγους τον τελευταίο καιρό ο Έλληνας δε μπορεί να το εκφράσει. Είτε γιατί λείπουν πράγματα από την αγορά, είτε γιατί αυτό το κάτι άλλο είναι δυσεύρετο. Τη μουσική του Έλληνα θα την καταλάβεις ακόμα και από μια βόλτα στη γη της, Μπορείς να ακούσεις πανέμορφους μουσικούς θυσαυρούς από ανθρώπους που έχουν πάθος με τη μουσική, όπως τον ήχο ενος μπουζουκιού.
Μιας και είπες μπουζούκι, ποιά η γνώμη σου για τα μπουζούκια;
Έχω πάει. Πρέπει να πας μια δυο φορές, να αποκτήσεις μια άποψη, να δεις και κάτι άλλο, αλλά μέχρι εκεί. Έχει τύχει να πάω με την παρέα μου, και το θεώρησα πολύ όμορφο γιατί βιώσαμε μαζί καταστάσεις διαφορετικές από αυτές που είχαμε συνηθίσει. Έχω πάει Βίσση, Θεοδωρίδου, Μαζωνάκη, δε θυμάμαι άλλους (γέλια).
Η house μουσική αρχιζει και γίνεται πιο mainstream και πολλοί πλέον δηλώνουν dj. Σε ενοχλεί αυτό;
Έχω την εντύπωση οτι ανεβαίνει πολύ αυτή η μουσική και ας γίνεται με λάθος τρόπο. Ο κόσμος το αντιλαμβάνεται και να ξέρεις πως ο,τι ανέβαίνει λάθος θα κατέβει. Εμφανίζονται καινούργιοι καλλιτέχνες, ανοίγουν μικρά μαγαζιά που δημιουργούν την αίσθηση οτι κάτι υπάρχει εδώ. Η μεγαλύτερη ενασχόληση όλο και περισσοτέρων με το ειδος βγάζει πολλά ταλέντα. Από την άλλη παρατηρείται και το εξής αρνητικό φαινόμενο. Κάποιοι dj το κάνουν part time ως χόμπι και δε δουλεύουν σοβαρά πάνω στο επάγγελμα, ή επαναλαμβάνουν αυτά που παίζουν τα ραδιόφωνα. Ο ρόλος του dj είναι να μεταφέρει αυτό που έχει στο μυαλό του όχι την playlist των ραδιοφώνων.
Πόσο δύσκολο είναι να γεμίσουν ένα μαγαζί Έλληνες dj;
Πολύ δύσκολο. Και αυτό γιατί το κοινό έχει συνηθίσει στους μεγάλους dj του εξωτερικού και έχει την εντύπωση οτι θα πάει στο μαγαζί μόνο όταν έχει ένα τέτοιο event. Είναι η γνωστή φράση ‘’οκ, τον Έλληνα μπορώ να τον ακούσω και άλλη φορά, ενώ τον ξένο όχι ‘’. Έτσι δε δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες. Παίζει ρόλο και η ημέρα, η κατάλληλη ημερομηνία, να μην παίζει ξένος dj την ίδια μέρα αλλού. Υπάρχουν και dj βέβαια που γεμίζουν μαγαζιά, μετρημένοι στα δάχτυλα όμως, όπως ο Cj Jeff. Στο Terraza ας πούμε θα πας για τους Έλληνες που κάνουν καλή δουλειά και είναι πιο εύκολο να γεμίσει.
Τη διαφορετικότητα που έρχεσαι εσύ να προσφέρεις την κατανοεί το κοινό;
Όχι πάντα. Υπάρχουν διαφορετικοί κώδικες επικοινωνίας και αυτό κερδίζεται. Αν δεν το αντιληφθεί το κοινό δε σημαίνει απαραίτητα οτι εσύ δεν είσαι καλός. Ίσως να μην είναι ακόμα σε θέση να το αντιληφθεί, ή οτι δε βρήκες εσύ τον τρόπο να του το μεταδώσεις. Μια από τις σοβαρές πτυχές της δουλειάς μας είναι η μεταδοτικότητα. Το θέμα δεν είναι να έρθουν να σε ακούσουν μια φορά, αλλά να γίνουν κοινό σου.
Γιατί επιλέγεις τις Πέμπτες για τις εμφανίσεις σου;
Η Πέμπτη δεν είναι εύκολη μέρα. Ο άλλος για να βγει πρέπει να έχει λόγο. Αν θες να καταλάβεις την αξία του dj βάλε τον να παίξει καθημερινή. Μπορεί να θέλουν 100 άτομα να βγούν την Πέμπτη, θα βγούν τελικά οι 60 και αυτοί αν δεν υπάρχει καλό event δε θα βγουν. Αυτό είδα εγώ στα πάρτυ του Anormale τις Πέμπτες, οτι ήξεραν γιατί είχαν βγει. Αυτό σημαίνει οτι κάτι κάνεις σωστά, βοηθάς τον κόσμο να ξεσκάσει και να ξανάρθει την επόμενη φορά για τον ίδιο λόγο. Όπως λέγανε και οι αρχαίοι Έλληνες, η μουσική είναι η δίοδος που βοηθάει την καρδιά στην καλαισθησία.
Ποιές οι μουσικές επιρροές σου;
Πολύ ωραία η ερώτησή σου, γιατί από τις μουσικές επιρροές κάποιου καταλαβαίνεις πολλά για τη μουσική του. Αρχικά να σου πω οτι στο σπίτι δεν ακούω τη μουσική που παίζω, ακούω διαφορετική που με βοηθάει να εξελίσσομαι ως dj. Έχω επιρρεαστεί από Duft Punk, όπου έχω κάνει και remix το ‘’Get Lucky’’, με δικό μου διαφορετικό τρόπο και θα το παρουσιάσω στα live set μου σύντομα. Αγαπημένοι καλλιτέχνες επίσης είναι οι Depeche Mode, Bonobo, Daftwerk, Wareika, Cayatano, σημαντικός Έλληνας καλλιτέχνης που έχει φτιάξει το καλύτερο album που έχω ακούσει τελευταία και πολλοί άλλοι.Στη house θεωρώ τη Χιλιανή σχολή την καλύτερη, με καλλιτέχνες όπως Ricardo Vilalobos, Luciano, Pier Gucci κτλ. Τελευταία αρχίζει να μου αρέσει και η ρουμάνικη μουσική που έχει αρκετά καλούς dj. Μ'αρέσει πάρα πολύ ο Χατζιδάκις. Στο τέλος παίρνεις στοιχεία από εδώ και από εκεί, βάζεις τη δική σου άποψη και το παρουσιάζεις όπως το έχεις εσύ στο κεφάλι σου.
Έχει ακουστεί οτι στα μαγαζιά που παίζει house υπάρχουν και απαγορευμένες ουσίες. Νομίζω πως είναι παρερμηνευμένο όλο αυτό. Η όλη αδρεναλίνη που μπορεί να πάρει κάποιος από ουτοπικές απολαύσεις βρίσκεται καθαρά στον άνθρωπο και στη διάθεσή του να αντιληφθεί αυτό που ακούει και να περάσει καλά. Είναι gossip, απλά φήμη. Δεν σημαίνει οτι μόνο στα μαγαζιά που παίζει house το συναντάς. Το οτι θα δεις άτομα να χτυπιούνται με τη μουσική όλη νύχτα δεν ερμηνεύεται έτσι, οτι έχει πάρει κάποια ουσία, αν έχεις αυτή την εντύπωση τότε μην πηγαίνεις καν σε τέτοια μαγαζιά.
Τι συμβουλεύεις τα νέα παιδιά που ενδεχομένως να έχουν μπλέξει με αυτές τις ουσίες; Ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι τη ζωή είναι και ο τρόπος που θες να τη ζήσεις. Δε μπορώ να συμβουλεύσω κανένα από αυτά τα παιδιά, μπορώ όμως να τους μεταφέρω το εξής, οτι μπορούν και χωρίς τις ουσίες να κάνουν τα ίδια πράγματα, φτάνει να το αντιληφθούν. Παίζω μουσική, η μουσική τι είναι ? Είναι illusion μέσα στο κεφάλι μας με συχνότητες, άρα μπορείς να δημιουργήσεις ένα πιο ισχυρό παραμύθι από το να νομίζεις οτι με το να καταναλώνεις πολύ αλκοόλ ή να κάνεις χρήση ουσιών οτι όλα θα είναι οκ.
Πολλοί νέοι φεύγουν από την Ελλάδα λόγω της οικονομικής κρίσης. Εσύ θα το έκανες; Θεωρώ πως είναι άσχημο να φεύγει ένα από τα δυναμικά της χώρας γιατί στο τέλος δε θα υπάρχουν τόσα άτομα για να δουλέψουν αυτό τον τόπο. Και έξω μη νομίζεις, δεν είναι καθόλου εύκολα. Σαφώς και ο καθένας έχει το δικαίωμα να δοκιμάσει την τύχη του αλλού Εγώ έχω την ευκαιρία να δουλέψω το Anormale project εδώ στην Ελλάδα και να το κάνω εξαγώγιμο. Εκεί πάσχει η Ελλάδα, στο να βρεί κάποιος μια ιδέα, να τη δουλέψει και να την εξάγει. Νομίζω έχουμε κρίση αξιών και όχι οικονομική κρίση. Έχουμε συνηθίσει να κάνουμε συγκεκριμένες δουλειές με βάση το οικονομικό μοντέλο, και εδώ είναι που έρχεται η κρίση και μας λέει οτι πρέπει να αλλάξουμε αυτό το μοντέλο, να δούμε τι άλλο μπορούμε να κάνουμε, τι μπορούμε να δημιουργήσουμε από μόνοι μας.
Πώς είναι η καθημερινότητα του Monkylo; Ξυπνάω γύρω στις 10 το πρωί, κάθε μέρα, και το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να ακούσω μουσική, να ψάξω διάφορα albums, να ανακαλύψω πράγματα, πληροφορίες, υλικό που θα βάλω μέσα στη μουσική μου. Όπως είχε πει και ο Κομφούκιος, κάνε το χόμπι σου επάγγελμα και δε θα χρειαστεί να δουλέψεις ποτέ. Αυτό ακριβώς έκανα και εγώ. Στον ελεύθερο χρόνο μου διαβάζω βιβλία, βλέπω ταινίες,όχι του box office αλλά ταινίες που μου δίνουν τη δυνατότητα της κριτικής ικανότητας.
Πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν στη ζωή σου ο έρωτας και η φιλία;
Πολύ σημαντικό.Ο έρωτας έχει να κάνει με την ίδια τη ζωή, είναι πολύ σημαντικό να νιώθεις ερωτευμένος,ακόμα και με τα πιο απλά πράγματα. Με πράγματα που ενώ σου φαίνονται ρουτίνα δεν είναι. Η διάθεση του να ζεις το τώρα, του να είσαι δημιουργικός, φέρνουν και μια υγιή σχέση με τα άτομα γύρω σου. Οι φίλοι όταν αντιλαμβάνονται αυτό που κάνεις και πιστεύουν σε αυτό που έχεις οραματιστεί σε κάνουν τον πιο χαρούμενο άνθρωπο στον κόσμο. Όταν υπάρχει η σωστή σχέση με τους δικούς σου ανθρώπους δε φοβάσαι και να δοκιμάσεις νέα πράγματα. Είναι όμορφο να συνειδητοποιείς οτι σε μια πόλη που ζεις μόνο 4 χρόνια έχεις δίπλα σου 2-3 κοντινά σου άτομα, δε χρειάζεσαι περισσότερα. Φίλους εννοείτε θα έχεις πολλούς, κοντινούς όμως όχι. Έχω καταλάβει οτι όλα έρχονται και φεύγουν και στο τέλος μένεις εσύ να προσπαθείς. Αυτό που είναι να μείνει θα μείνει για πάντα, έστω και σαν σκέψη.
Κάνεις όνειρα;
Ναι,κάνω,αλλά όχι για το μέλλον αλλά για το τώρα. Το καλύτερο μέλλον είναι το τώρα,σου δίνει τα καλύτερα εφόδια για το μέλλον και δεν έχεις ανασφάλειες.
Κλείνοντας θέλω να μου πεις το μότο της ζωής σου.
Είναι λίγο ουτοπικό το μότο μου (γέλια). Live that you love in every moment of your life,δηλαδή να ζεις αυτό που αγαπάς σε κάθε στιγμή της ζωής σου.Γενικά είμαι από τη φύση μου αισιόδοξος,αλλιώς ποιός ο λόγος που γεννήθηκα; Έτσι απλά για να ζω; Δε νομίζω...
